Τερματίστε την πείνα, επιτύχετε επισιτιστική ασφάλεια και βελτιωμένη διατροφή και προωθήστε τη βιώσιμη γεωργία
Ο γεωργικός τομέας αντιμετωπίζει πολλές προκλήσεις: αυξανόμενος πληθυσμός, αστικοποίηση και αύξηση του εισοδήματος των νοικοκυριών. Αυτοί οι παράγοντες θα αυξάνουν συνεχώς τη ζήτηση για τρόφιμα και θα ασκούν μεγάλη πίεση σε αυτόν τον τομέα. Αν και υπάρχει αρκετό φαγητό για όλους στον κόσμο, δεν έχουν όλοι την δυνατότητα να το αγοράσουν. Σύμφωνα με τα ΗΕ, η ακραία φτώχεια και η πείνα είναι κυρίως προβλήματα αγροτικών περιοχών όπου οι άνθρωποι εξαρτώνται άμεσα ή έμμεσα από τη γεωργία, την αλιεία ή τη δασοκομία ως πηγή εισοδήματος και τροφής.
Η εξάλειψη της ακραίας φτώχειας και της πείνας ήταν ο αναπτυξιακός στόχος της χιλιετίας (ΑΣΧ) από το 2000 έως το 2015 και υπήρξε μια θετική εξέλιξη. Ωστόσο, υπήρχε ανάγκη για την Ατζέντα του 2030 να επεκτείνει το πεδίο δράσης αυτού του στόχου και να εφαρμόσει μια πιο συστημική προσέγγιση.
Έτσι, το SDG 2 ενσωματώνει και συνδέει διαφορετικές διαστάσεις: τερματισμό της πείνας και βελτίωση της διατροφής, επίτευξη επισιτιστικής ασφάλειας και προώθηση βιώσιμης και ανθεκτικής στις κλιματικές αλλαγές γεωργίας. Πέρα από την ισχυρή σύνδεση με τη φτώχεια, το SDG 2 σχετίζεται επίσης με την υγεία, την κλιματική αλλαγή, την ισότητα των φύλων, την εργασία, την υποβάθμιση της γης, τη λειψυδρία, την παραγωγή βιοκαυσίμων και θέματα ανισότητας.
Οι επενδύσεις και η καινοτομία θα πρέπει να διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο στην αύξηση της βιώσιμης γεωργικής παραγωγής, στη βελτίωση της παγκόσμιας αλυσίδας εφοδιασμού, στη μείωση της απώλειας και της σπατάλης τροφίμων και στη διασφάλιση μόνιμης πρόσβασης σε ασφαλή, θρεπτικά και επαρκή τρόφιμα για όλους τους ανθρώπους. Οι κυβερνήσεις διαδραματίζουν επίσης σημαντικό ρόλο στη διασφάλιση της συνοχής της πολιτικής, ιδίως με την Κοινή Γεωργική Πολιτική, και με την ανάπτυξη πολιτικής για τη στήριξη της γεωργίας μικρής κλίμακας.
Η εκπαίδευση, ιδίως η επαγγελματική κατάρτιση, είναι θεμελιώδης για τη διαδικασία αύξησης της παραγωγικότητας της γεωργίας, την απόκτηση γνώσεων, δεξιοτήτων και ικανοτήτων, τη καινοτομία και τη έρευνα, την διευκόλυνση της πρόσβασης στη γη, πίστωση και ανάπτυξη επιχειρήσεων και τη βελτίωση των συνθηκών της γεωργικής και αγροτικής απασχόλησης.